- F.
- Th. (rec.),
- Dc.
[comp. ducibilior
infra 885, 15 et 885, 11
.]
I.
de rebus
1.
propr.
praec. de
linea
dający się przeprowadzić; qui duci potest
VITELO Opt. p. 54 : lineae d-es inter ... sectiones.
Ib. p. 69 : lineam d-em ab illo puncto super superficiem corporis obiecti ad omnem positionis differentiam.
ALBERT. p. 34 : oculus ... loca astrorum prospiciens secundum lineas ab ipso per astra d-es.
2.
transl.
a.
wynajęty, oddany w dzierżawę, wydzierżawiony; locatus, mercede conductus, concessus
Visit. p. 27 (a. 1511) : item tabernae d-es III per VI grossos solvunt, herę ditariae etc.
Ib. p. 208 (a. 1512) : non hereditaria, sed ... d-is ad annum ... taberna habetur.
b.
de equo: podwodowy, należący do podwody, dostarczany tytułem podwody; qui angariae nomine praestabatur
CorpJP IV p. 98 (a. 1524) : a singulo equo d-i alias «powodny» extra regnum solvatur unus grossus.
II.
de hominibus: gotów, chętny, skłonny, uległy, posłuszny; promptus, obsequens, qui facile duci, flecti potest
AAlex p. 253 (a. 1503) : uterque confoederatus d-ior esset ad quaeque vota maiestatis regiae.
Tom. III p. 318 (a. 1515) : nuncii deligantur ... d-es et faventes ... vestre magnificencie.
CRIC. in Tom. VII p. 45 (a. 1524) : subditos suos utique d-iores obsequentioresque ... domino suo quam ... Ungari.