- F.
- Th.
I.
adi.
dwóchsetny, jeden z dwustu; bis centesimus, unus e ducentis.
II.
abs. loco subst.
ducentesimum,,
-i
n.
dwóchsetna część czegoś, pół procent płacone tytułem podatku; bis centesima alicuius rei pars tributi nomine soluta
Ztschr. XLVI p. 208 (a. 1427) : d-o peracto medietas spectat ad jus, quod dicitur «rade».Cf. Th. V 1,2133,66 sqq.