Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DOTALICIUS

Gramatyka
  • Formydotalicius
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -a, -um
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • wienny lub posażny, dany tytułem wiana lub posagu

Pełne hasło

DOTALICIUS, -a, -um
  • Th.
  • B.
  • N.
[abl. pl. dotalicibus : TPaw III p. 266 (a. 1393) : iumenta pro ipsius pecunijs dotalicibus emisse.]
wienny lub posażny, dany tytułem wiana lub posagu; dotalicii (cf. s. v. I) vel dotis (cf. s. v. I) nomine collatus
KodPol III p. 204 (a. 1339) : illam hereditatem d-am.
TPaw III p. 10 (a. 1386) : Bogumilus post suam filiam decem marcas cum fertone d-o dedit Thome.
Ita saepius.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)