- F.
- Th.
- Bl.
- B.
- Dc.
- A.
I.
adi.
1.
propr.
(abs. ) bogaty, zamożny; opulentus, qui opibus
abundat.
N. de abstr.
laus :
AH X p. 84 (saec. XV in.) : gaude, te laus colit d-es super omnes caeli cives singulari merito.
2.
t
ransl.
(sq.
gen.
vel abl. , vel in c.
abl. ) zasobny w coś, obfitujący w coś,pełen; abundans, affluens, plenus.
N.
guttur:
MPH V p. 857 (a. 1500) : in gutture etenim suo d-issimo per Spiritus Sancti graciam magno eciam quaciebatur morbo.Cf. Th. V 1, 1592, 2 sqq. Occ. voluntas silny, gorący; validus, ardens
BRUNO Qfr p. 398 : Boleslaus rex illis fratribus omnem humanitatem, in quieta heremo, qualem huic vitae congruum locum ipsi invenerant d-te voluntate edificavit et vitae necessaria sine labore ministravit.
Id. Pass. p. 212 : ut s. Adalbertus secum staret, Boleslaus d-em voluntatem haberet.
II.
subst. człowiek możny, znaczny; homo potentior atque nobilior
ArPrawn V p. 146 (saec. XIV) : de homine paupere d-em pro violentia citante.