- Dc.
I.
taki który popadł w czyjąś niełaskę; qui alicuius offensionem incurrit
CodEp III p. 268 (a. 1477) : audio me apud sanctitatem vestram fuisse d-um.
II.
powaśniony,skłócony; discors, abalienatus, infestus
DŁUG. Hist. IV p. 122 : Zavissius ... d-os regum animos providentia singulari componebat.