- F.
- Th.
- Bl.
- L.
I.
1.
zerwanie, zburzenie, wyłamanie, zniszczenie; actus rumpendi,
ruptio, destructio, discissio, v.
gr.
pontis (
AKap
p. 106, a. 1551)
, murorum (
CodEp II
p. 329,
a. 1434
;
DŁUG. Hist. III
p. 366
)
, ostiorum
(
StPPP II
p. 399, a. 1434).
Occ.
(sq.
gen.
subi. )
aquae
i. aggeris piscinae vi aquae
ArHist X p. 4 (a. 1534) : piscina ... iacet deserta per d-em aque.
2.
bonorum
rozgrabienie;
i. q. direptio
AKapSąd II p. 622 (a. 1475) : sibi minabatur in d-em bonorum.
II.
meton. (effectus rumpendi)
1.
załamanie, szczerba; fractura, infractio
DŁUG. Hist. I p. 455 : frequentes ... in galea et in armis et in corpore ictus, d-es, rimae et fissurae magnitudinem periculi ... depromebant.
2.
(piscinae) spust,
tj. ryby znajdujące się w stawie po spuszczeniu wody; demissio i. pisces, qui aqua demissa in piscina inveniuntur
AGZ XV p. 354 (a. 1498) : si piscina nondum adveniente demissione disrupta fuerit, extunc Albertus cum Anna d-em alias «zrywek» per medium debent expiscari alias «vylovicz» et iterum piscinam mutuis impensis recuperare alias «zasthavicz».