- F.
- Th.
- Bl.
I. alicuius
1.
Dei
gorący wyznawca; cultor fervidus
PEREGR. fol. v Va : merito et nos ipsum Deum diligere debemus ... quia suos d-es in vita adiuuat.
NIC. BŁ Serm. I p. 40 : de amicis ... et d-bus Dei.Cf. ib. p. 222 .
2.
przyjaciel, zwolennik;
amicus, fautor
MPH II p. 83 (Herbord): d-bus ... Ottonis, quicquid de illo est ... longum videri non potest.
Ib. p. 125 : dilectos d-es suos ... laetificans.
3.
ulubieniec; homo alicui gratissimus
MIECH. Chr. p. 372 : rex Alexander ... curiam tenuit copiosam, d-busque plura donabat.
II. alicuius reiten kto coś kocha, darzy przywiązaniem, amator; homo alicuius rei studiosus, amator
MARTIN. OP. Marg. fol. d 6b : d-es diuitiarum.
MATTH. Prax. p. 161 : omnes huius seculi d-es in terrenis rebus fortes sunt, in caelestibus debiles.