- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- H.
- N.
ukochany, umiłowany, drogi; gratus, amatus,carus (praec. loco appellationis in diplomatum vel epistularum exordiis).
Glossa
Pol.
GLb p. 31 : d-us «myly, lyvby».
Additur dat.
Deo (
IANIC.
p. 74, v. 59
), nobis (
KodWp I
p. 28, a. 1177
et saepius;
cf.
Th. V 1, 1185, 77 sqq.), in Christo
(formula in epistulis ecclesiasticarum personarum obvia
AKapSąd II
p. 3, a. 1404
;
ib. III
p. 20,
a. 1465).
Item adv.
grate (
DokMp II
p. 190,
a. 1434)
, sincere (
ArPrawn V
p. 69, a. 1454
et saepius), etiam sincere grateque (
StPPP VII
p. 472, a. 1492).
N. superl. sensu elativo c. abl. comp.
NIC. BŁ. Serm. I p. 374 : Christi ... praesentia erat eis apostolis toto mundo d-issima.