- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- A.
- L.
- N.
Explicat
GŁOG. Alex. I fol. O Ia: d-re id est confirmare II 1), copulare (II 2 ) vel consecrare (I).
I.
1.
propr.
poświęcać, oddać, przekazać Bogu lub na cele religijne; Deo vel usui divino consecrare, dedicare, devovere (res et personas).
Constr.
a. sq.
dat.
N.
dies dicata sancto :
ArPrawn I p. 339 (a. 1564) : ad diem s. Andreae d-tam.b. sq. ad:
KodMaz(K) p. 70 (a. 1146) : religiosas personas et loca ad seruiendum Deo d-ta diligere debeamus.c. sq. in c. acc. d. sq. in c. abl. e. sq. pro. Occ. aeternitati uwiecznić; aeternum reddere
MPH III p. 246 (saec. XV—XVI) : nisi solers natura literarum ingenium contulisset, quibus queque d-antur eternitati, aboleri singula cum homine simul necesse fieret.
Dogiel IV p. 224 (a. 1521) : caetera enim facta quantumvis memorabilia, aliis modis aeternitati d-ta, aliquot ... saeculis durare possunt.
2.
transl.
a.
poświęcać komuś (utwór literacki); (librum)alicui in
scribere, dedicare (saec. XV—XVI).
b.
part. perf.
oddany czemuś; alicuius rei studiosus (saec.
XV ex. ).
II.
1.
założyć, ustanowić; condere, constituere.
2.
oddać na własność; alicui proprium dare.
Occ. przysądzić, oddać wyrokiem sądowym; iudicis sententia alicui tribuere aliquid, adiudicare
KsgPrzem I p. 177 (a. 1429) : Marcowa dedit donum recognoscencie ob eo, quod ius d-vit alias adiudicavit sibi porcionem hereditatis de paterna ... successione.
III.
oszacować, obliczyć; aestimare, censum agere
*Tom. V p. 411 (a. 1521) : dicatores ... fideliter ac probe d-bunt atque connumerabunt et verum ac justum regestrum et computum ... servabunt.