- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
- H.
[
3.
pl.
ind.
fut.
II
act.
deerint :
KodUJ II
p. 182
(a. 1456)
:
quocumque deerint, causam suam amittent.]
I.
propr.
1.
de hominibus: nie być, być nieobecnym, zabraknąć; abesse, non adesse, alio
esse.
Constr. abs. vel c. dat. rei. Occ. sq.
ex :
CodEp I p. 17 (a. 1447) : nuncii Basiliensium ... usque in presentem diem ex ea patria nunquam d-erunt.
2.
de rebus: brakować, nie dostawać, nie być; deficere, praesto non esse, desiderari. Occ. nie istnieć; non exstare, non esse
ModlWW p. 22 : cuius regnum ab eterno fuit et nunquam d-uit, Deus.
Constr.
a. abs. b. sq.
dat. c. sq. ad. d. sq. ex. e. sq. in c.
abl.
II.
transl.
I.
alicui opuścić kogoś, pozostawić własnemu losowi, odmawiać pomocy, zawodzić kogoś; non adesse, non satisfacere, neglegere, deserere.
Constr. abs. vel sq. abl. instr. vel sq.
in
c.
abl.
Occ.
a.
sq.
apud :
AAlex p. 297 (a. 1503) : rogantes ... ne nobis apud Sedem ipsam Apostolicam ... d-se velit,b. sq. de:
Tom. VI p. 285 (a. 1523) : de futuris, que restant agenda magnificencie tue cum aliis ... non d-erimus.
2.
sibi (saec. XV—XVI) szkodzić sobie
samemu, działać na własną szkodę; sibi ipsi obesse, opportunitatem rei bene gerendae praetermittere.
3.
alicui rei poniechać, zaniedbywać coś, nie wykonywać czegoś; aliquid facere omittere,
neglegere.
Eodem sensu
ab aliqua re
*Tom. III p. 354 (a. 1515) : nec dubitat illam suam sanctitatem a suis magnis oblationibus maiestati tue... factis d-turam.
Ib. VI p. 218 (a. 1523) : nec ab eo unquam d-erit, quodcunque ab integerrimo fratre ... desiderari videbitur.