I. propr. (tantummodo part. perf.) oskubany, pozbawiony piór; pennis privatus, deplumis

MARTIN. OP. Serm. p. 169 : dicitur ... de grue, quod quando pater et mater d-ti sunt, pulli eorum prouident eis.

KodKrak p. 392 (a. 1396) : auca viuens pro XVI denarijs, d-ta pro XII denarijs.

Ita saepius saec. XV—XVI. Glossa Pol.

Glb p. 30 : d-tus «oszkubyony».

In imagine pennis temporalium ( MARTIN. OP. Serm. p. 368 ).

II. transl. pozbawiać (dóbr, dochodów), łupić, grabić; pecunia privare, spoliare

*Tom. III p. 299 (a. 1514) : qui ipsam maiestatem regiam non modo proventibus d-ant, sed etiam ipsa auctoritate spoliant.

*Ib. XV p. 29 (a. 1533) : caesar colligit pecuniam, pontifex d-at Petrum.