Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DECRETIO

Gramatyka
  • Formydecretio, decrecio
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -onis
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • iur. iur. orzeczenie, wyrok (sądu)

Pełne hasło

[DECRETIO]
s. DECRECIO, -onis f.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • N.
iur. orzeczenie, wyrok (sądu); iudicis sententia, decretum
AGZ XII p. 89 (a. 1441) : non prestitit iuramentum iuxta d-em dominorum supratactorum.
Ib. XVI p. 412 (a. 1491) : respondere secundum iuris prioris d-em.
Ib. XIX p. 270 (a. 1493) : suscipiens informacionem domini iudicis ... huius cause d-is et adiudicacionis assignasti ipsi Paulo diem et terminum.
Cf. DECRETUM II DECRETUS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)