- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
- L.
- N.
I.
milit. dziesiętnik; decurio, decanus.
II.
rusticus
et abs. : człowiek należący do grupy ludności wieśniaczej niewolnej, zorganizowanej w dziesiątki (na Pomorzu Zach. i na Wołoszczyźnie);
unus e colonis subditis per decurias dispositis (in Pomerania Occidentali et in Valachia)
CodPom p. 160 (a. 1188) : villam ... cum ... appendiciis suis ... et quinque rusticos in ea ex his, quos d-os usitato nomine appellare solemus.
Ib. infra rusticos d-os et vniuersa, que in ea iuris nostri fuerant.
AGZ XVI p. 103 (a. 1473) : Iaczko «knaz» de Odrzechowa fideiussit pro laborioso Fyedor d-o de ibidem.Ita saepius ib. Cf. DECIMUS II.