Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DAMNO

Gramatyka
  • Formydamno, dampno
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. skazać na coś, ukarać w jakiś sposób
      • α. + gladio zostać straconym
      • β. + felici cruore (glorioso martyrio) ponieść śmierć męczeńską
    • 2. uznać winnym, potępić, ganić
      • α. potępienia godny
      • β. + damnatae memoriae o zmarłych heretykach i Żydach
      • γ. zakazany
    • 3. + anathemate obłożyć klątwą
  • II.
    • 1.
      • a. unieważnić, udaremnić, w niwecz obrócić
      • b. lekceważyć
    • 2.
      • a. zaszkodzić, wyrządzić szkodę, skrzywdzić
      • b. niszczyć
    • 3. + in damno przysądzić w charakterze odszkodowania
  • III. zobowiązać do wypełnienia czegoś

Pełne hasło

DAMNO s. DAMPNO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
  • N.
I. propr.
1. skazać na coś, ukarać w jakiś sposób; condemnare ad aliquid, aliquo modo punire.
N. pass.
α. gladio zostać straconym; capite plecti
DŁUG. Hist. V p. 335 : consules publico gladio ... sub turri ... d-ti sunt et in ecclesia Sanctae Mariae ... sepulti.
β. felici cruore (glorioso martyrio) ponieść śmierć męczeńską; pro fide Christiana ad supplicium dari
DŁUG. Op. p. 2 : s. Stanislausfelici cruore d-tus est.
Ib. p. 138 : ego sum ... Stanislaus ... pro ...veritate et religione glorioso martyrio a Boleslao ... rege d-tus.
Ita saepius ap. DŁUG.
Constr.
a. abs. b. indicatur crimen sq. gen. c. indicatur poena
α. sq. gen. , dat. , abl.
β. sq. acc.
DŁUG. Hist. IV p. 227 : regis nuntius d-ri caput suum ... permittebat.
γ. sq. in c. acc. vel abl.
2. uznać winnym, potępić, ganić; aliquem reum esse declarare, vituperare, reprehendere, arguere.
N. glossam Pol.
RFil XXII p. 15 (a. 1466) : d-at «vyny».
N. part. perf.
α. potępienia godny; damnandus,
β. damnatae memoriae o zmarłych heretykach i Żydach; de haereticis Iudaeisque defunctis
StPPP II p. 300 (a. 1425) : Channam relictam d-te memorie Nafel Judei.
AKapSąd III p. 266 (a. 1499) : d-te memorie Iohannis Hussinecz et Ieronimi heresiarcharum.
Ita saepius,
γ. zakazany; vetitus
AKapSąd I p. 542 (a. 1443) : taxillos ... visus est pro lucro d-to ludere.
ArHist V p. 177 (a. 1488) : sentencia difinitiua ... occasione cuiusdam d-ti voti inter ipsos viuente marito primo ... facti coram nobis deducta est.
Ita saepius.
Syn.
illicitus ( StPPP VII p.511, a. 1478).
Constr. sq. dat. vel abl.
3. anathemate obłożyć klątwą; sacris interdicere.
II.
1.
a. unieważnić, udaremnić, w niwecz obrócić; abolere, ad nihilum redigere, irritum reddere.
b. lekceważyć; contemnere
ARect II p. 172 (a. 1550) : frequenter eciam sancciones ecclesiae ... ab omnibus piis religiose observari solitae quibusdam d-antur.
2.
a. zaszkodzić, wyrządzić szkodę, skrzywdzić; damno (iniuria) afficere.
N. glossam Pol.
KsgMaz III p. 95 (a. 1435) : ago super Nemerzameundem, quia me dehonestat coram iudicio dicendo, quod ipsum d-rem wlgariter «paraszasz mą».
Part. perf. upośledzony; vitiosus
Tom. I app. p. 10 (a. 1472) : illi omnes... attonitis mente aut d-tis corpore familiaribus delectantur,
b. niszczyć; vastare
DŁUG. Hist. I p. 473 : Colomanus iubet ... cuncta flamnis d-ri.
Ib. V p. 566 : ut quingentas villas ... per suas praedas et spolia gravi pernicie d-rent.
Ita saepius.
Constr. ad 2:
α. sq. acc. personae vel rei.
β. sq. ad:
UrkBBr p. 197 (a. 1286) : in precisione silvarum ecclesie ... ad multa milia marcarum ecclesia est d-ta.
γ. sq. in c. abl.
MIECH. Chr. p. 143 : monasterium ... in horreis, equis et pecoribus extreme d-tum est.
δ. sq. abl.
KodWp I p. 528 (a. 1286) : rebus d-ri non potest (sic! ) que scripturarum testimonio roborantur.
Cf. Ita saepius.
3. in damno przysądzić w charakterze odszkodowania; recompensationis loco adiudicare
StPPP IX p. 1 (a. 1405) : si non soluerit, id quod d-retur in dampno, nullius erit, nisi eiusdem Laurencij.
III. zobowiązać do wypełnienia czegoś; ad aliquid exsequendum obligare.
Constr. sq. gen.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)