Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CURULIS

Gramatyka
  • Formycurulis, curulis, curule
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e -is -is
  • Część mowyprzymiotnikprzymiotnikrzeczownik
  • Rodzajmęskinijaki
Znaczenia
  • I. + sedes tron biskupi
  • II.
    • 1. rzymski urzędnik kurulny
    • 2. rzymskie krzesło kurulne

Pełne hasło

CURULIS, -e
  • F.
  • Th.
  • B.
I. adi. sedes tron biskupi; sella episcopi
DŁUG. Op. p. 519 : pontificum Wladislaviensium vitas, gesta sim. ... et legitimos aut pravos ad sedes c-es ingressus.
II. subst.
1. curulis,, -is m. rzymski urzędnik kurulny; Romanorum magistratus maior (saec. XVI).
2. curule,, -is n. rzymskie krzesło kurulne; magistratuum maiorum apud Romanos sella
GŁOG. Alex. I fol. 78a : c-is dicitur ille, qui sedet in sede consulum siue pretorum ... inde hoc c-e ... dicitur sedes illa.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)