Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CURIATOR

Gramatyka
  • Formycuriator
  • Etymologia curia
  • Odmiana -oris
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I. sługa dworski, dworzanin, dworak
  • II. zarządca, włodarz
    • a. gospodarstwa dworskiego
    • b. dworu miejskiego
  • III. chłop posiadający gospodarstwo rolne

Pełne hasło

CURIATOR, -oris m. (curia)
I. sługa dworski, dworzanin, dworak; potentioris cuiusdam viri famulus, aulicus
ArPrawn V p. 480 (saec. XV) : altariste et vicarii necnon c-es prelatorum ... per censuram ad non fovendum eosdem porcos ... ... coarceantur (paulo supra propter fetores semovendos).
Cf. CURISTA CURIOTA CURIALIS I 1 CUR IENS IS I 1.
II. zarządca, włodarz; vilicus
a. gospodarstwa dworskiego; praedii
StPPP VIII p. 909 (a. 1400) : Johannes c-or (ed. cunator) de Kaczicze cum ... Nakanda de Grzegorzouicze terminum secundum habent pro violenta detentione equi kmethonis ipsius.
Cf. CURIA II A 1 CURIALIS I CURIENSIS II 2.
b. dworu miejskiego; domus areaeque urbanae
KodWp II p. 138 (a. 1297) : custos ... seu c-or curie, que in area constructa fuerit ... non coram advocato civitatis Posnaniensis ... sed coram nobis (sc. duce ) tenebitur respondere.
AGZ XIV p. 435 (a. 1455) : a quo nobili providus Stanislaus c-or ipsius domus suburbii Leopoliensis reposuit simplici infirmitate.
Cf. CURIA III 1 CURIALIS I 4.
III. chłop posiadający gospodarstwo rolne; colonus, cui certa quaedam agri culti area erat
StPPP I p. 292 (a. 1424—26) : omnes cmetones, tabernatores, coloni et molendinatores, c-es, vulgariter «dwornicy» ... non debent surgere absque debito tempore.
Cf. CURIA II A 2 CURIALIS I 3..
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)