- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- A.
I.
de hominibus
1.
leżeć, odpoczywać;
iacere, quiescere.
Praec. (o zmarłym) leżeć w grobie; de mortuis.
2.
spać;
dormire.
N. glossam Pol.
RFil XXIV p. 44 (a. 1473) : non c-at «nye przessipya szye».
Praec.
(cum aliquo)
obcować płciowo;
concumbere.
Constr. ad
1—2:
a.
sq.
in
c.
abl.
vel abl. loci.
b.
sq.
sub :
AKapSąd II p. 734 (a. 1508) : plumatice et cussini, sub quibus c-vi.
IANIC. p. 38, v. 89 : spe vacuus vacuusque metu c-o mole sub ista.Cf. Th. IV 1278,23. c. sq. adv. loci.
3.
(leżąc) czuwać, czyhać; explicat
GŁOG. Alex. I fol. 84a : c-o, -aui, -atum id est iacendo vigilare vel insidiari.
II.
de avibus: siedzieć na jajkach, wysiadywać; ova excubare
KADŁUB. p. 145 : sepona ... alias volucres ad c-ndum cogit, sicut cuculus currucam.
StPPP XII p. 503 (a. 1534) : ne eum gruem, qui in ovis c-at, aliquis venari praesumat.
Visit. p. 523 (a. 1534) : in quo gallinario servat gallinas, c-anturque ibidem ova, ne furentur.
III.
de rebus: leżeć gdzieś, znajdować się;
iacere, situm esse
NIC. POL. p. 60, v. 255 : nulla iacet sterilis res atque per omnia uilis sordida sorte c-at.