- F.
- Th.
- S.
I.
gwałtownie drżeć; vehementer tremere.
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 194 (saec. XV) : c-re «zadrgnąć się».
II.
drżeć z obawy wraz z kimś; una cum alio tremere
GŁOG. Alex. I fol. 103b : tremere est pauere siue timere, c-re id est simul tremere.