Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONSIGNO

Gramatyka
  • Formyconsigno
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. opatrzyć pieczęcią, uwierzytelnić, opieczętować (dokument)
    • 2. pisemnie stwierdzić, poręczyć coś
  • II. transl.
    • 1. concr.
      • a. wyznaczać, oznaczać (granice), ograniczać
      • b. naznaczyć, zaznaczyć
      • c. + viam, vadum wytyczyć, wyznaczyć
      • d. przeżegnać znakiem krzyża św.
    • 2. abstr.
      • a. wyznaczyć, ustalić
      • b. zapisać, odstąpić, przekazać, oddać w posiadanie
        • α.
        • β.
        • γ.
      • c. postanowić
      • d. zapisać, wpisać
      • e. spisać
  • III. phil.+ contraria równocześnie podawać znaczenie przeciwieństw

Pełne hasło

CON-SIGNO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • Ha.
  • N.
I. propr.
1. opatrzyć pieczęcią, uwierzytelnić, opieczętować (dokument); signare, sigillo instruere, sigillo impresso vel nomine inscripto ratum facere (litteras, chartas, paginas sim.
Item
vasa salis: AGZ XIV p. 440, a. 1455) .
Syn.
sigillare ( AKapSąd III p. 67, a. 1497) .
N. glossam Pol.
GLcerv p. 510 : c-ta bona «zapieczętowane imienie».
Constr.
a. abs. b. sq. abl. , v. gr. anulo ( ArHist XI p. 388, a. 1472) , sigillo ( KodPol I p. 39, a. 1233 et saepissime; item sigilli munimine: KodMp I p. 45, a. 1254 et saepius), signo et nomine ( Dogiel I p. 38, a. 1355 et saepius). c. sq. cum sigillo ( KodWp II p. 252, a. 1306) , cum signo et nomine ( Dogiel I p. 39, a. 1355) , cum signo sigilli ( AGZ XIV p. 440, a. 1455) . d. sq. in fidem (et testimonium) praemissorum ( DyplMog p. 84, a. 1389 ; APozn I p. 365, a. 1464) . e. sq. sub sigillo ( KodWp I p. 221, a. 1247).
2. pisemnie stwierdzić, poręczyć coś; scripto confirmare, comprobare.
Constr. sq. abl. ,
praec. litteris.
II. transl.
1. concr.
a. wyznaczać, oznaczać (granice), ograniczać; signis positis definire, delimitare
KodWp II p. 65 (a. 1292) : villam nostram ... et partem alterius ville ... sicut nunc sunt limitibus c-te.
KodMaz(L) p. 90 (a. 1378) : incisione in ipsa alno ... septimam graniciam fecimus c-ri.
Ita saepius.
Constr.
α. sq. abl. et 8, item graniciebus ( StPPP VIII p. 667, a. 1399) .
β. sq. in c. abl.
StPPP VIII p. 676 (a. 1399) : pratum in suis metis est c-tum.
γ. sq. inter se:
PP V p. 25 (a. 1425) : mericam ... prout inter se c-uerunt et graniciauerunt, Swanthoslao ... resignauerunt.
b. naznaczyć, zaznaczyć; signare, signo aliquo distinguere
PommUrk V p. 220 (a. 1315) : quorum agrorum et nemorum incepcio c-ta in fago tripertita inchoatur ... quercus ... pro terminorum signo antiquitus c-ta.
AGZ XV p. 21 (a. 1457) : quod pratum ministerialis conspexit et ipsa gramina falcastrata c-vit alias «poznaczil».
Ib. IX p. 94 (a. 1464) : primus scopulus acialis ... sippatus erectus et c-tus est alias «naczyoszan».
N. meton.
aliquem nota furti :
ZabDziej III p. 437 (a. 1497) : pro infamia, quam sibi obiecit in audiencia publica, quod sibi piscinam emptam episcaret, nota furti eundem c-ndo.
c. viam, vadum wytyczyć, wyznaczyć; metari, designare
*CodVit p. 89 (a. 1402) : ad explorandum et c-ndum vias ad terras nostras ducentes.
DŁUG. Hist. III p. 241 : vadum virgis ... diligentissime c-ns ad Lithuanos revertebatur.
d. przeżegnać znakiem krzyża św. ; cruce signare.
2. abstr.
a. wyznaczyć, ustalić; designare, constituere
StPPP II p. 212 (a. 1416) : ad pelles judiciales wlpinas eidem domino Cristino subiudici ... in libro juris terrestris descriptas et c-tas ... soluendas condempnatur.
Ib. III p. 21 (a. 1532) : decimam ... solvi et c-ri.
DŁUG. Hist. III p. 20 : prima ... die ... Maii pro electione futuri metropolitani ... c-ta.
Ib. IV p. 374 : ire quocunque barones c-rent.
N. meton.
in se :
DŁUG. Op. p. 602 : ego quidem aliquot vias agendi tacitus in me c-vi, quarum quaelibet ... securitatem vobis ... praestabit.
b. zapisać, odstąpić, przekazać, oddać w posiadanie; donare, possidendum tradere, conferre
KodWp I p. 120 (a. 1232) : archiepiscopus ... possessionem aliarum villarum ... contulit ... ordini Cisterciensi ... et ad manus fratris Bogufali monachi c-vit.
KodUJ II p. 158 (a. 1454) : ecclesiae Cracoviensi viaticum magnum c-amus.
Ita saepius.
Syn.
dare ( KodPol II p. 929, a. 1461 et saepius), donare ( AKapSąd III p. 272, a. 1500) , legare (infra 1063,12), restituere ( *CodEp III p. 185, a. 1474). Indicatur cui?
α. sq. dat. personae.
N.
ali cuius manibus :
KodPol II p. 931 (a. 1462) : eandem pecuniam manibus suis c-ndo.
DŁUG. LibBen I p. 622 : duodecim marcas ... manibus tenutarii c-re.
Item
possessioni :
AGZ XIX p. 402 (a. 1492) : bona ... mutue possessioni c-re.
β. sq. ad et saepius.
γ. sq. in c. acc.
DŁUG. Hist. II p. 239 : in Henrici ditionem ... se ... transituros castraque et munitiones c-turos repromittunt.
AKapSąd I p. 621 (a. 1516) : quas res in manus ... dominorum prelatorum ... c-vit.
Indicatur finis
AKapSąd III p. 185 (a. 1515) : C 1/2 florenos ... filiastro suo pro studio legavit et c-vit.
N.
wyznaczyć, przyznać; assignare
DŁUG. Op. p. 578 (= p. 95 G. ): qui portant caput zubronis pro insigni et ideo tale vexillum eis fuit c-tum.
c. postanowić; constituere, decernere
ArHist VI p. 47 (a. 1474) : regi ... domini ... in subsidium pro consolacione XXti marcas dandum c-verunt.
d. zapisać, wpisać; inscribere
APozn I p. 350 (a. 1462) : iuxta testamentum per olim
N.
factum et in actis domini officialis c-tum.
Ib. II p. 4 (a. 1471) : concordie inter ipsum et legittimos successores ... Katherine ... facte et in libro nostro civili superius c-te.
Ita saepius.
N. sq.
ad :
SSrSil XIV p. 194 (a. 1489) : litteram reddatis ... diem execucionis ad eandem c-ntes.
e. spisać; conscribere
MPH VI p. 484 (saec. XV exeunte ): decrevi pro memoriali terminare et pro futuris c-re presentibusque revelare ea mira misericordie Divine.
DŁUG. Hist. IV p. 71 : notarius ... nomina, dignitates ... et genus eorum annotabat; quibus ad plenum c-tis eqs.
III. phil. contraria równocześnie podawać znaczenie przeciwieństw; simul indicare, significare
BYSTRZ. ParvLog fol. J IIIb : secundum doctrinam Aristotelis ... dicentem, quod bene diffinit, qui contraria c-at, id est qui diffiniendo contrarium assignat.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)