- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- (pl.),
- A.
[dat.
sg.
coniuge :
KsgŁawKr
p. 46
(a. 1369)
:
domum ... Orsule coniuge Franczconis ... resignaverunt.]
I.
sg.
f. małżonka, żona;
uxor.
Saepissime
sq.
gen.
viri.
II.
pl. małżonkowie;
de viro et uxore.
N. locut.
se in coniuges ducere
zawrzeć związek małżeński; nubere
ArHist V p. 144 (a. 1467) : se promiserunt mutuo contractu ducere in c-es.