Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDIMENTUM

Gramatyka
  • Formycondimentum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. propr. propr. przyprawa
  • II. transl. transl. okrasa czegoś

Pełne hasło

CONDIMENTUM, -i n.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • N.
I. propr. przyprawa; obsonium, quo cibus conditur.
N.
oris:
GŁOG. Alex. I fol. 17a : sal ... significat c-um oris, quo mediante solent cibaria decoqui.
Additur gen. obi. (v. gr. ciborum, ferculorum) vel explicativus (piperis: PommUrk III p. 185, a. 1293 ; salis: DŁUG. Hist. V p. 507 ; ; succorum: ArHist XI p. 193, saec. XVI).
II. transl. okrasa czegoś; ornamentum v. gr. virtutum (de patientia SSrSil VIII p. 23, a. 1459) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)