Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDECET

Gramatyka
  • Formycondecet
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
Znaczenia
  • przystoi, godzi się, należy
    • a. abs.
    • b.
      • α.
      • β.
    • c.
      • α.
      • β.
      • γ.

Pełne hasło

CONDECET impers.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
przystoi, godzi się, należy; decet, convenit.
N. pers.
GALL p. 470(= 139,9 M.): talem virum c-ret regnum et imperium.
Constr.
a. abs.
KodMp IV p. 341 (a. 1439) : vt ... sicut c-et, consoletur.
Cf. Th. IV 122,13 sqq.
b. cui?
α. sq. dat.
CodEp III p. 531 (a. 1434) : si michi c-et dicere.
Cf. Th. IV 122,9 sqq.
β. sq. acc.
c. quid?
α. sq. inf.
KodWp II p. 423 (a. 1328) : contractus ... c-et ... authentico ... posterorum notitie commendare.
Gregorius Sanoceus ap.
DŁUG. Hist. IV p. 533 : poplite flexo c-et ore pias ingeminare preces.
β. sq. acc. c. inf.
γ. sq. ut :
Lites II p. 127 (a. 1221) : regiam c-et maiestatem, ut illos pre ceteris favore prosequatur gratuito.
Cf. Th. IV 122,8 sq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)