Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONCOMITATIVE

Gramatyka
  • Formyconcomitative
  • Etymologia concomitativus
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • towarzysząco

Pełne hasło

CONCOMITATIVE adv. (concomitativus)
towarzysząco; comitando aliquid
GŁOG. Don. fol. M 7a : et tenetur indicatiuus ... quarto c-e, vt ‘si asinus volat, asinus habet pennas’.
Cf. CONCOMITANTIA CONCOMITOR I 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)