[COM-PRAELATUS]
s.
CONPRELATUS,
-i
m.
ten, kto piastuje wraz z innymi godność prałata, współprałat; qui simul cum ceteris praelati dignitatem gerit
ArHist V p. 299 (a. 1392—1412): prelatus ... in causa ... c-orum ... iudex esse non potest.