- Dc.
- B.
mający wspólną granicę (lub znajdujący się na wspólnej granicy), graniczny, sąsiadujący, mieszkający w pobliżu; confinis, finitimus, vicinus
Lites III p. 194 (a. 1414) : quod audivisset ... a rusticis suis ... c-is ibidem.
CodEp I 1, p. 62 (a. 1423) : nostro in regno c-o Bohemiae.Ita saepissime usque ad saec. XVI.
Syn.
confinans
(
Dogiel I
p. 55, a. 1440).
In imagine
ArHist IX p. 436 (a. 1453) : c-us ... amor et favor utrorumque regnorum ([sc. Poloniae et Hungariae).Subst. commetaneus,, -i m. człowiek mieszkający w pobliżu czegoś, sąsiad; qui prope aliquem locum habitat, vicinus
KodWp I p. 228 (a. 1248) : quam hereditatem eidem abbati ... statuimus circuiendam cum suis c-is.
Lites II p. 249 (a. 1411) : nobilis Iohannes Crethkowsky pincerna Dobrinensis, c-us opidi Strosberg Cruciferorum.Ita saepius.
Syn.
vicinus (
PP II
p. 170, a. 1453).
Constr.
a.
sq.
dat.
cf.
supra 31
et saepius.
b.
sq.
gen.
cf.
supra 41
sq.
CodEp III p. 510 (a. 1431) : regniculas c-os terrarum ordinis [Cruciferorum (cf.] RHist XXIX p. 491, a. 1436).c . sq. de :
Lites II p. 249 (a. 1411) : nobilis miles Crethcowsky Iohannes de Crethcowo, c-us de Strosberg.d. sq. adv. loci cf. supra 30.