Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COINTELLIGO

Gramatyka
  • Formycointelligo, cointellego
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere
Znaczenia
  • I. domyślić się
  • II. phil. phil. współrozumieć, współujmować

Pełne hasło

CO-INTELLIGO s. COINTELLEGO, -ere
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • B.
I. domyślić się; conicere, coniectura assequi aliquid
SSrSil VIII p. 161 (a. 4463) : litteris quidem non respondimus, quod non deliberatione sed inscientia subiti recessus ... actum esse pie c-at lector.
II. phil. współrozumieć, współujmować; aliquid simul cum altera re intelligere
STOB. Sign. fol. a lb (= p. 150 Gramm. ): de proprietate, quae c-itur et consignificatur rei.
Ib. infra cum enim intelligo aut per vocem significo hominem vt est communicabilis, simul c-itur et consignificatur communicabilitas, que est modus essendi hominis.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)