Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CIRCULUS

Gramatyka
  • Formycirculus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownikrzeczownik
  • Rodzajmęskinijaki
Znaczenia
  • I. propr.
    • A. geom.
      • 1. koło, okrąg
        • α. + magnus koło wielkie kuli
        • β. + duodecim angulorum dwunastokąt
        • γ. + in circulo dookoła
      • 2. kula
    • B. astr.
      • 1. + aequinoctialis równik
      • 2. + altitudinis verticalis koło wysokościowe gwiazdy
      • 3. + lacteus Droga Mleczna
      • 4. + orbis okrąg ziemski, ziemia, świat
  • II.
    • A. concr.
      • 1.
        • a. + fori rynek miejski
          • α. gen.
          • β. abl.
        • b. dzielnica, okręg (miasta)
      • 2. pole (pojedynku)
      • 3. pierścień,obręcz, koło
      • 4. kraj, brzeg, obwód
      • 5. koronaobwarzanek
      • 7. + in oculo tęczówka
      • 8. + lunae tarcza księżyca
      • 9. wóz
      • 10. grono osób, zebranie, zgromadzenie
    • B. abstr.
      • 1. + anni, temporis przeciąg, okres czasu
        • α. + aetatis era świata, tj. okres 600 lat
        • β. + in praesenti circulo obecnie
        • γ. + aliquanti anni circulum adipisci skończyć lat tyle a tyle
      • 2. zakres, zasięg
      • 3. phil. phil. t. t. tzw. koło (zwł. błędne) w rozumowaniu

Pełne hasło

CIRCULUS, -i m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • N.
[generis n.
AUnii p. 26 (a. 1392) : per multa ... temporum circula (cf. CodEp III p. 497).
RFil XXIV p. 68 (a. 1415) : circulum «obrzod».
abl. pl. circulibus:
ZapHer p. 53 (a. 1432) : capita ... cum circulibus ac cornibus.]
I. propr.
A. geom. t. t.
1. koło, okrąg; linea rotunda, orbis.
N. glossam Pol.
RFil X p. 142 (a. 1505) : «okrąg» ... c-us.
N.
α. magnus koło wielkie kuli; qui sphaeram in duas partes aequales dividit ( opp. minor: VITELO Opt. p. 4 ).
β. duodecim angulorum dwunastokąt; dodecaedrus, duodecim angulorum figura
KodLit p. 32 (a. 1323) : sigillum ... rotundum cereum continens c-um duodecim angulorum et in medio c-i ymaginem viri capillati.
γ. adv. in circulo dookoła; circum, in circuitum
RHist XVIII p. 65 (a. 1450) : murum ultra granicies sue domus in c-o propretendit.
2. kula; sphaera
MARTIN. p. 9 : crassitudo c-i est moles totius corporis rotundi.
Ib. infra moles c-i.
B. astr.
1. aequinoctialis równik; limes aequinoctialis.
Simili sensu
medius :
COPERN. Rv. p. 13 : Ptolemaeus ... ad medium ... c-um terram habitabilem extendit.
2. altitudinis koło wysokościowe gwiazdy; circulus imaginarius, in quo astri altitudo constituitur
ALBERT. p. 130 : arcus ... c-i altitudinis, id est c-i, in quo computatur altitudo astri.
Simili sensu verticalis
ib. p. 132 : de diversitate aspectus, quae est in c-o altitudinis seu in c-o verticali.
3. lacteus Droga Mleczna; Via Lactea.
4. sensu latiore orbis okrąg ziemski, ziemia, świat; orbis terrarum
Ztschr. II p. 410 (a. 1338) : per universum orbis c-um.
IANIC. p. 169, v. 2 : optime regum, quos vasti c-us orbis habet.
Simili sensu
Oceani :
MARTIN. Chr. p. 95 : cęsar Augustus ab oriente in occidentem ... ac per ... Oceani c-um cunctis gentibus ... imperauit.
Item
maris:
NIC. BŁ. Serm. I p. 385 : sicut cochlear ad totum c-um maris.
II. meton.
A. concr.
1.
a. fori et abs. : rynek miejski; urbis forum
KodWp II p. 21 (a. 1289) : apotecas ... in c-o fori.
CracArt IV p. 2 (a. 1320) : prope ecclesiam S. Adalberti in c-o.
KodMp III p. 10 (a. 1334) : circa ecclesiam beati Martini in Cracouia ad c-um transeundo a dextris.
Additur
α. adi. loci, v. gr. Cracoviensis ( KodKKr II p. 188, a. 1394 et passim), Casimiriensis ( KodUJ II p. 5, a. 1441) , Poznaniensis ( APozn I p. 67, a. 1440) ; item gen. civitatis Cracoviae ( KodKKr II p. 61, a. 1376) .
β. in c. abl. in Sandomiria ( DŁUG. LibBen I p. 400 ) , in Colomia ( ZabDziej II p. 23, s. 1482).
N. varias fori appellationes (Casimiriae)
Caninus ( KodUJ II p. 5, a. 1441 ; ib. IV p. 180, а. 1544) , Minor ( KsgKaz p. 528, a. 1401) , Pecorum ( ib. p. 163, a. 1385), item Acialis (Varsoviae PP III p. 103, a. 1443).
b. dzielnica, okręg (miasta); urbis pars
Visit. p. 5 (a. 1511) : quas dotes et privilegia ex antiquo unus quisque c-us civitatis Lovicensis habeat.
Ib. infra haec antiqua civitas seu c-us.
2. pole (pojedynku); campus (certaminis singularis)
ŁASKI ComPriv fol. 186b : postquam c-o pax indicta fuerit, ambo certantes debent c-um affectare, quem ipsis iudex licentiare debet de iure.
3. pierścień,obręcz, koło; anulus, rota, cingulus ferreus.
Syn.
rotula ( CodEp I 2, p. 162, a. 1455) , circumferentia ( Ztschr. II p. 238, a. 1491 : pro c-is sive circumferentiis ad fenestras).
N. glossas Pol.
RFil XXIV p. 68 (a. 1415) : c-us «kolko».
RachWaw p. 123 (a. 1529) : pro c-is ad eadem hostia alias «colyeczky».
Ib. p. 253 (a. 1540) : pro c-is alias «obreczi».
Additur
rotundus ( DŁUG. Hist. I p. 138 ), item recurvus ( id. Op. p. 569 ).
N.
obręcz metalowa, w którą zakuwano złoczyńców, tzw. kuna; collare
StPPP II p. 462 (a. 1440) : culpam daret pro furticinio ... super c-o.
RachWaw p. 412 (a. 1551) : c-os «kuny» vocatos ad turrim facinorosorum.
4. kraj, brzeg, obwód; margo
KodWp I p. 451 (a. 1279) : Hostia sit integra ac integrum habeat c-um.
5. korona; diadema
LhnUrk II p. 472 (a. 1348) : Romanorum imperator ducem Boemie ... gestando c-o decoravit, ut ... insigni c-o adinstar imperatorum et regum Romanorum ... uteretur.
DŁUG. Hist. IV p. 380 : nec esse prudentis principis opus in aetate tam decrepita exiguo auri et gemmarum ornari c-o.
б. obwarzanek; spira.
N. glossam Pol.
RachJag p. 564 (a. 1394) : pro c-is «obarzanky».
7. in oculo tęczówka; iris
RFil XXVIII p. 294 (a. 1390) : c-us in oculis fuit iacinctini coloris.
8. lunae tarcza księżyca; luna plena
DŁUG. Hist. IV p. 35 : conspectum ... fuit a nonnullis ... in lunae c-o inter regem ... et monachum ... certaminis stetisse discrimen.
9. wóz; currus
TPaw II p. 110 (a. 1486) : unus c-us sive «colassa» salis.
10. grono osób, zebranie, zgromadzenie; conventus, hominum corona.
B. abstr.
1. anni, temporis sim.: przeciąg, okres czasu; temporis spatium, intervallum.
N. glossam Pol.
RFil XXXIII p. 138 (a. 1421) : post c-um «po nyekyelko dnyech».
N. locut.
α. aetatis era świata, tj. okres 600 lat; sescentorum annorum spatium
NIC. BŁ. Serm. I p. 414 : annus, quo Deus in caelum ascendit, fuit ... decimus aetatis c-us, hoc est in sexto millenario annorum ab initio mundi.
β. in praesenti circulo obecnie; hoc tempore
KodWp II p. 466 (a. 1334) : ea, que in presenti c-o pertractantur, scripture amminiculo fulciantur.
γ. aliquanti anni circulum adipisci skończyć lat tyle a tyle; aliquot annos complere
DŁUG. Op. p. 505 : Albertum ... septimi anni c-um ... adeptum.
2. zakres, zasięg; ambitus, circuitus
Tom. VII p. 238 (a. 1525) : fundum et solum terre Prussie intra fines, limites et in c-o ditionis ... regni Polonie contineri.
N. abs.
okolica; regio vicina, loca, quae circumiacent
KodMp III p. 359 (a. 1385) : quam venditionem ... fecerunt cum omnibus ... graniciebus et c-is ceterisque agris.
3. phil. t. t. tzw. koło (zwł. błędne) w rozumowaniu; ratiocinandi modus circularis, qui dicitur, praec. qui unde initium sumpsit, eodem desinit
GŁOG. Anal. fol. 28a : in nulla diffinitione debet committi c-us.
Id. ExLog fol. 54b : c-o demonstrare est impossibile in eodem genere demonstracionis.
BYSTRZ. Log. fol. b. 7b: tunc esset c-us in causando.
Cf. CIRCULARIS II; CIRCULARITER II 2; CIRCULATIO II 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)