- F.
- Th. (rec.,
- ap.
- bonos
- auctores
- semel
- tantum
- ap.
- Melam),
- Bl.
- S.
- Dc.
- A.
- BJ. (cint-),
- N.
I.
1.
pas męski; zona virilis,
cingulum.
N.
a.
milit. kusznika; balteus ballistarii, quo ballistam (cf.
s.
v. ) lateri appendebat
KsgRachKr II p. 164 (a. 1397) : c-a, tractoria et pharetre ad balistas.
KsgPrzKr p. 385 (a. 1398) : balistam absque c-o et pharetra (cf. ib. p. 386).
b.
eccl. sznur podtrzymujący albę; reticula, qua alba sacerdotis succingitur
AKapSąd III p. 101 (a. 1504) : libros nigromanticos ... in loco venerabili Sacramento deputato ... stola et c-o circumvolutos ... deservat.
2.
przepaska, fartuch, także część zbroi lub pancerza ochraniająca biodra i uda; genus subligaculi, milit. pars thoracis seu loricae, qua femora lumbique pugnantis tegebantur
GLcerv p. 498 : c-um «szorc, podpaska».
II.
animalium: popręg; lorum, quo sella vel quodvis aliud onus dorso animalis alligatur
GŁOG. Alex. I fol. 101a : cingula id est c-um seu corrigia animalium quadrupedum.Cf. CINCTURA I 2 CINGULA Ia CINGULUM IB.