- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- H.
I.
1.
adi. namaszczony;
unctus
NIC. BŁ. Tract. fol. 60a : c-us, quod interpretatur vnctus.
Inde
2.
subst.
a.
Domini
et
abs.
:
pomazaniec Boży (o kapłanie, królu); homo oleo consecrato unctus (de sacerdote, rege)
GALL p. 422(=53,1 M.): non debuit c-us Boleslaus II rexin c-um s. Stanislaum episcopum peccatum quodlibet corporaliter vindicare.Cf. DŁUG. Op. p. 65 et
Hist. I p. 371. Id. Hist. III p. 236 : rex ... Kazimirus ... in c-um Domini Boryczka sacerdotem diram truculentiam peregit.Cf. Th. Onom. II 409, 48 sqq.
b.
Chrystus; Iesus Christus.
II.
chrześcijanin; cultor Christi, Christianus
FROVIN. p. 70, v. 164 : servus eris Christi perimens qui sunt male c-i.
N.
superl. gorliwy, żarliwy chrześcijanin; acerrimus fidei Christianae cultor
VAdAnt p. 166 : Otto ... cesar c-issimus.