[CHIROMETRALIS]
s.
CIROMETRALIS,
-e
(Gr. χείρ et metrum, cf. diametralis) computus
zasady mechanicznego obliczania kalendarza przy pomocy kombinacji na kostkach i stawach obu rąk;
ratio fastos computandi ossiculos articulosque utriusque manus numerando
LibProm p. XIII (a. 1404) : hy libri audiantur ante gradum baccalariatus: ... liber noue poetice ... computus c-is.
Ztschr. LIX p. 106 (a. 1423) : in huius libelli principio ponitur computus c-is.
MPH III p. 416 (a. 1459) : sub Martino baccalario de Ilqus audiui computum c-em.Ad rem cf. J. Birkenmajer, Marcin Bylica z Olkusza, in Sprawozdania Wydz. Mat.Przyr. PAU XXV, 1893, p. 27.