Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CAUSALITER

Gramatyka
  • Formycausaliter
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • phil.
    • I. w porządku przyczynowym, jako w przyczynie, jako przez przyczynę itp.
    • II. w znaczeniu przyczynowym

Pełne hasło

CAUSALITER adv.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • B.
  • BJ.
phil. t.t.
I. w porządku przyczynowym, jako w przyczynie, jako przez przyczynę itp. ; secundum ordinem causarum, ut in causa, ut per causam sim.
NIC. BŁ. Tract. fol. 2a : non quod in eis sacramentis gratia subiectiualiter contineatur vel c-r per ea efficiatur.
GŁOG. Anim. fol. 101b : c-r sonus ... habet esse in corpore sonante.
GOST. Th. fol. e 6b : quod ... est essentialiter in secundo, est in primo c-r.
Opp.
finaliter ( JAC. PAR. II p. 355 ). Cf. CAUSATIVE II.
II. w znaczeniu przyczynowym; sensu causali
GŁOG. Anal. fol. 52b : passio in tali maiore predicatur de diffinitione c-r.
Id. ExLog fol. llb: tenetur ... lij eo c-r.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)