- F.
- Th.
- Dc.
- N.
[abl.
sg.
caudace :
KsgLub
p. 134 (a. 1546)
:
in caudace seu alias trunco.]
pień drzewa; truncus arboris, stipes.
N. syn. et glossam Pol.
GLb p. 18 : c-ix, c-ex, radix, quae inheret terrae, «pyen».