Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CARRUCA

Gramatyka
  • Formycarruca, carrunca, carucha, karruca
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • + rodzaj lekkiego wózka (dwukołowego) do przewożenia ciężarów

Pełne hasło

CARRUCA, -ae f. scr. carrunca,,carucha,,karruca
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • N.
rodzaj lekkiego wózka (dwukołowego) do przewożenia ciężarów; genus parvi currus (bigae) ad onera transportanda apti
KodMp II p. 89 (a. 1253) : res suas mobiles ... per ... nostrum ducatum ... in curribus, bigis, c-is ... deferre ualeant (cf. IusMet p. 85)
.
BreslUB p. 80 (a. 1309) : libertatem dantes ... omnibus ... venientibus et reuenientibus ... portantibus et non portantibus, seu in c-is trahentibus.
Explicatur
GLb p. 17 : carra, currus, c-a, biga duarum rotarum.
N. opp.
PommUrk II p. 316 (a. 1275) : pro curru dantur IIII denarii, item pro k-a II denarii.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)