Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ASCELLA

Gramatyka
  • Formyascella, asscella, assella
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • pacha

Pełne hasło

ASCELLA s. ASSCELLA s. ASSELLA, -ae f.
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • N.
pacha; ala
MARTIN. OP. Serm. fol. 23b : sic accidiosi leuiter et tepide viuunt, ponunt enim manum sub a-a.
VHedv p. 530 : beata Hedvigis calcios simplices ... sub a-is portans ... tunc tantum modo induit, cum etc.
N. de animali
KADŁUB. p. 233 : iubet ergo vulpecula, ut gripho alam, que illesa est, inter duas arbores usque ad a-am infigat.
N. glossam Pol.
RFil XL p. 244 (a. 1480) : sub utraque a-a ... «pod obie pasze».
GLb p. 9 : a-a «pacha», dr locus sub brachiis «podpazek».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)