- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- BJ.
- N.
I.
(ab
anus)
dotyczący pierścienia, pierścienny; ad anulum
pertinens.
Dicitur de
α.
digito
(sc.
in quo anulus geritur)
DŁUG. LibBen III p. 355 : digitum a-em alias «kczyuk».Cf.
id. Hist. III p. 509. GLb p. 7 : a-is digitus «pyerscyenny».Cf. Th. II 193, 25 sqq.
β.
sigillo (signo, signeto)
quod anulo in caera exprimitur
KodUJ III p. 202 (a. 1496) : signetum nostrum a-e praesentibus est subappensum.
AAlex p. 191 (a. 1502) : sub sigillo a-i regio.
Dogiel I p. 390 (a. 1537) : litterae ... signo nostro a-i ... consignatae.Ita saepissime.
Item
abs.
anulare, -is
n.
CodEp II p. 28 (a. 1400) : quas litteras a-i nostro, quod in digito nostro continuo deferimus, ad cerciorem evidenciam signari fecimus.
II.
(ab annus)
roczny; ad annum pertinens,
annuus
TPaw II p. 4 (a. 1484) : quitacio ... ard pecunias a-es data erat pro ... Johanne ... palatino.