- F.
- Th.
- S.
- A.
a.
iść przed kimś; praecedere.
N.
phil.
spełniać rolę poprzednika; vice antecedentis fungi
GŁOG. Hisp. fol. 141a : ab inferiori in a-ndo et subiitiendo ad superius in significando et consequendo simul est bona consequentia,
b.
iść naprzód, posuwać się; procedere
MARTIN,
p. 38
: mensor ... deinde a-et vel postcedet una cum virga et iterum videat per virgam summitatem rei .
StPPP VII p. 434 (a. 1482) : a-ndo uiam liberam regalem.
2.
transl. wyprzedzać,uprzedzić (w czasie);anteire (tempore)
KADŁUB. p. 152 : quorum filiorum natu maior ... obitum patris obitu suo a-ssit.
StSyn III p. 32 (a. 1320) : cuius eciam pulsum vesperarum aliarum ecclesiarum ... pulsus vesperarum nullatenus a-at.
N.
in aliquo :
CALLIM. Rhet. p. 46 : ut si arguamus aliquem ebrium non fuisse, quod in eo nulla luxuries a-ssit.
II.
wyprzedzać,przewyższać; praecellere, superare.
Constr. I—IIsq.
acc.
(et
abl.
).