Ogólne
Pełne hasło
Więcej

ACCEPTO

Gramatyka
  • Formyaccepto
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
Znaczenia
  • I. przyjmować, otrzymywać, obejmować w posiadanie
    • A. propr. transl.
      • α. + agros calumnia a-ri conventionem, venationem osiąść, zyskać posiadłość ziemskąspotkać się z oszczerstwem, przez jakiś zarzut, oszczerstwo ponieść szkodębrać udział, uczestniczyć w zjeździe, polowaniu
    • B.
      • 1. propr.
      • 2. transl.
        • a. + in gratiam przyjąć kogoś do łaski
        • b. + in probum hominem uznać kogoś za uczciwego
  • II. transl. transl. przyjąć coś, godzić się na coś
  • III. iur.
    • 1.
      • a. + iudicium brać udział w rozprawie, zjawić się w sądzie na rozprawie
      • b. + quaestionem wnieść skargę do sądu
      • c. + iudicio sądownie przyjąć do wiadomości
      • d. + iuramentum testium przyjąć przysięgę (świadków), uznać ją za ważną
      • e. + litteram uznać jakieś pismo,dokument za ważny
      • f. + terminum otrzymywać wzgl.przyjąć, zgodzić się na termin rozprawy
      • g. + vestigium podjąć «ślad» tj. obowiązek ścigania przestępcy
    • 2.
      • a. + personam mieć przy sądzeniu wzgląd na czyjąś osobę
      • b. + testes godzić się,by ktoś wskazany przez stronę przeciwną był świadkiem

Pełne hasło

ACCEPTO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • S.
  • B.
  • BJ.
I. przyjmować, otrzymywać, obejmować w posiadanie; accipere, in possessionem venire
A. aliquid propr. et transl. v. gr.: altare ( AKapSąd II p. 10 ) , beneficium ( StPPP III p. 34 ) , bona ( APozn I p. 64 ) , boves ( KodMp I p. 27 ) , coadiutorias et reservationes ( ArHist VIII p. 363 ) , curam ( MatPis I p. 53 ) , decanatum ( LibProm p. 23 ) , ecclesiam ( KodPol I p. 125 ) , fidem ( DŁUG. Hist. I p. 138 ) , hortum ( KsgŁawKr p. 314 ) , ius civile ( KodKrak I p. 434 ) , pecunias ( KodKKr I p. 72 et alibi saepius.
N.
in satisfactione sufficienti KsgHenr p. 82 ) , onus executionis ( AKapSąd III p. 193 ) , ordinem Carthusiensem ( StPPP X p. 54 ) , praebendas ( DŁUG. LibBen I p. 205 ) , regnum ( DŁUG. Hist. III p. 290 ) , testimonium veritatis ( KodMp II p. 45 ) . N. locut .:
α. agros osiąść, zyskać posiadłość ziemską; fundos, sedem alicubi habere, ponere
TPaw III p. 553 (a. 1399) : Martinus kmeto ... evasit Derskonem ... quod agros in civitate sua nunquam a-vit, vulgariter «ossadl».
β. calumnia a-ri spotkać się z oszczerstwem, przez jakiś zarzut, oszczerstwo ponieść szkodę; in suspicionem trahi, aliqua re obiecta damnum pati
PommUB p. 219 (a. 1274) : que geruntur a viris prudentibus, ne qua possint a-ri calumpnia, perhennari solent... testimonio literarum.
γ. conventionem, venationem brać udział, uczestniczyć w zjeździe, polowaniu; participem esse conventionis, venationis
PP V p. 92 (a. 1428) : omnes predicti singuli in omnibus hereditatibus ... venationes castorum habebunt sic, quod unus sine aliis venationem castorum non a-bit, aliis non auisatis.
B. aliquem
1. propr.
CorpJP III p. 138 (a. 1510) : mandamus Tuae Sinceritati, ut ... fugitivos homines ... non a-ndos mandet.
N. constr.
a. (ad?) laborandum (do pracy; ad laborandum)
KodKrak I p. 434 (a. 1456) : omnis ... ab aliunde veniens, antequam (ad?) laborandum fuerit a-tus.
b. ad se
StPPP XI p. 217 (a. 1448) : Nicolaus patrem suum ... debebit obtinere et a-re ad se.
c. aliquem in episcopum (episcopus=procurator, dispensator )
PrzywKr p. 9 (a. 1370) : quem ipsi (sc. Iudaeus Lewko eiusque heredes ) in episcopum temporis successu duxerint a-ndum.
2. transl.
a. in gratiam przyjąć kogoś do łaski; aliquem in gratiam recipere
MIECH. p. 74 : Boleslaus ... a-uit eum (sc. Zbigneum ) in gratiam.
b. in probum hominem uznać kogoś za uczciwego; aliquem virum probum esse putare
ZabDziej I p. 86 (a. 1470) : eum vellitis in probum hominem a-re.
II. transl. przyjąć coś, godzić się na coś; aliquid probare, admittere, agnoscere
KodMp II p. 34 (a. 1227) : preposito ... eandem transactionem libenter a-nte.
KodWp I p. 132 (a. 1233) : si ... episcopus ... causam illam non a-verit.
Ib. II p. 24 (a. 1290) : quam commutationem nos ratam habentes a-vimus;
porro: condicionem ( DŁUG. Hist. I p. 436 ) , decretum ( AKapSąd III p. 334 ) , depositionem pecuniarum ( ArHist X p. 136 ) , locum et tempus ( ArPrawn I p. 338 ) , ordinationem ( KsgŁawKr p. 135 ), processum privatum ( AKapSąd I p. 119 ) , renuntiationem ( KodMp II p. 208 ) , viarum securitatem et libertatem ( Lites II p. 249 ) , sententiam ( AKapSąd III p. 12 ) , studia ( DyplMog p. 103 ), venditionem ( KsgŁawKr p. 124 ) .
III. iur. t. t.
1. aliquid
a. iudicium brać udział w rozprawie, zjawić się w sądzie na rozprawie; in iudicio comparere
ArPrawn X p. 129 (a. 1403) : veniens famulus ex parte Philippi ... disposuit terminum contra Mathiam ... quod ... Philippus tunc temporis fuit in negocio ... regis, quod non potuit iudicium a-re.
b. quaestionem wnieść skargę do sądu; actionem instituere, lege agere
MonDipl p. 22 (a. 1275) : coram iudice monasterij ... si quis aliquid questionis a-re voluerit, suam iusticiam prosequatur.
c. iudicio sądownie przyjąć do wiadomości; iudicii auctoritate confirmare
StPPP II p. 363 (a. 1432) : rex ... hanc resignacionem ... fecit iudicio a-re alias «przigyacz».
d. iuramentum testium przyjąć przysięgę (świadków), uznać ją za ważną; ius iurandum a testibus praestitum ratum esse censere
KodMp II p. 110 (a. 1258) : pars aduersa ipsorum (sc. testium ) iuramentum ... non petiuit nec exhibitum a-uit.
e. litteram uznać jakieś pismo,dokument za ważny; scripto alicui ut rato auctoritatem tribuere
AGZ XIII p. 103 (a. 1441) : Znyn literam a-vit alias «spravil», quam prius increpavit, dicens quia est bona litera.
f. terminum otrzymywać wzgl.przyjąć, zgodzić się na termin rozprawy; diem,tempus quo iudicium fiat accipere, probare
KodMp II p. 150 (a. 1280) : quem (sc. terminum ) vna cum domina duximus a-ndum.
Lites I p. 12 (a. 1320) : deliberare ... an huiusmodi terminum a-ret.
KodWp I p. 492 (a. 1336) : ad producendos testes ... in Kalis terminum a-vit.
g. vestigium podjąć «ślad» tj. obowiązek ścigania przestępcy; officium latronem prosequendi suscipere
CorpJP III p. 668 (a. 1522) : debet damnum sufferens a-re vestigium et prosequi ulterius.
2. aliquem
a. personam mieć przy sądzeniu wzgląd na czyjąś osobę; in iudicando alicui favere
ArHist IV p. 253 (a. 1357) : tenemur iusticiamexhibere ... non personam hominis a-ntes sed iustum iudicium iudicantes.
APozn II p. 432 (a. 1501) : iuramus ([sc. consules)] ... iniusticiam secundum melius intelligere nostrum deprimere, nullius personam a-re.
cf. ACCEPTIO IV 1 ACCEPTATOR ACCEPTATIO β ACCEPTOR ACCEPTRIX.
b. testes godzić się,by ktoś wskazany przez stronę przeciwną był świadkiem; aliquem ab adversario indicatum testem admittere
StPPP VIII p. 586 (a. 1398) : quod testes debuit a-re, testes per Petrum ductos.
TPaw IV p. 672 (a. 1398) : Zmiclina voluit predictum hominem a-re et accepit (jako świadka,testem ).
StPPP VIII p. 802 (a. 1400) : frater ... producentis, quem pro duobus testibus a-uit.
N. locut.
aliquem ad aliquid faciendum (i. e. admittere,ut faciat)
StPPP VIII p. 938 (a. 1400) : Warmusz ministerialis deputatus ad videndum, quem ambe partes a-uerunt ad videndum.
Cf. ACCEPTIO IV 2.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)