[EVASORIUS]
s.
EVASARIUS,
-a, -um
(cf.
evasor L.)
iur. ten kto został zwolniony od przysięgi w sądzie; qui a iure iurando in iudicio praestando absolutus est
ZabDziej III p. 114 (a. 1491) : in presencia procuratoris … qui dictum iuramentum Dorotheae citatae indulsit et relaxavit; et ibidem dicta e-a Dorothea in quantum ad suam proposicionemrecedendo a probatione remisit consciencie ... ex adverso principalis.Cf. EVASIO II 3.