- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- L.
I.
concr.
1.
powalić, przewrócić, strącić, obalić, wybić; deicere, labefactare, humi prosternere, expellere.
Constr.
a. sq. ad. b sq. in c.
abl.
2.
uderzyć;
percutere.
3.
odpierać; resistere, repellere
DŁUG. Hist. V p. 258 : omnes tamen sui conatus per Gdanenses ... e-si sunt.
Ib. p. 423 : quod castrum cum ... tormentis et bombardis frustra quassasset, proiectionem tormentorum structuris castrorum sua firmitate e-ntibus eqs.
4.
gram. opuszczać głoskę w wymowie; litteram eicere, extrudere (saec. XV—XVI).
5.
part. perf.
elisus,,
-a, -um
słaby;
infirmus, depressus.
II.
abstr.
1.
usuwać, znosić,osłabiać, unikać; deminuere,attenuare, infirmare, tollere, declinare.
2.
odpierać, zbijać; repellere, refellere,
v.
gr. insidias, opinionem, rationem frivolam, propositiones et querelas, scripta frivola etc.
Praec. iur. t. t., v. gr.
actionem (
PrPol app.,
p. 97, a. 1405
et saepius), appellationem (
AKapSąd II
p. 322, a. 1489)
, iniuriam (
RHer III
p. 106, a. 1586)
, intentionem (
ArHist V
p. 164,
a. 1476
et saepius), replicas (
ARect I
p. 751, a. 1530).
Eodem sensu abs.
ArHist V p. 115 (a. 1454) : ex aduerso Johannes e-ndo et reconueniendo dicit, quod ipsa Stachna eqs.