- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
de animantibus
1.
chętnie słuchający, uważny, zainteresowany; qui doceri se vult, ad audiendum promptus, studiosus.
2.
zdolny, pojętny; ad discendum aptus, ingeniosus.
Glossa
Pol.
GLcerv p. 535 : d-is qui facile docetur «dowcipny».
3.
uczony,mądry,doświadczony; doctus, sapiens,peritus
IO. VISL. p. 221, v. 21 : tutela ... vivorum d-ius (ita corr. ed., doctium ms. ).
AKap p. 51 (a. 1539) : castellanus ... multarum rerum intelligentia et experientia d-is.Cf. Th. V 1, 1768.
II.
de rebus: łatwy do pojęcia, jasny, zrozumiały; intellectu facilis, intellegibilis
NIC. BŁ. Serm. I p. 389 : doctrina veritatis ... debet esse d-is, vt gratenter audiatur, hoc autem ... non potest praedicator habere a se, cum sit donum Dei.Cf. Th. V 1,1769,21 sqq.