- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- Dc.
- L.
- N.
I.
trans.
1.
de animantibus
a.
rozdzielić, oddzielić; secernere, secludere
MARTIN. OP. Chr. p. 66 : tandem iuxta Pori voluntatem d-tis aciebus Alexander cum Poro solus pugnabat.
SSrSil IX p. 125 (a. 1465) : d-tas oves revocet sine longiore tardicione.
b.
rozproszyć; dissipare
SSrSil VII p. 182 (a. 1468) : conclusum fuit melius esse ad eos Swidnicenses venire, quam exercitum eorum d-ri.
2.
part.
perf.
de
luce
rozproszony; diffusus, dispersus
VITELO Opt. p. 61 : petimus autem haec, ut per se sensui nota: lucem compressam fortiorem esse luce d-ta.
Ib. p. 191 : lux continua fortior est luce d-ta.Cf. DISGREGATIVUS.
Item de hominibus
Tom. II p. 99 (a. 1512) : ea consilia, que procul ab invicem d-ti prebetis, multum sunt inter se dissona.
II.
intrans.
różnić się,odbiegać; discedere, differre
CIOŁ. Lib. I p. 15 (a. 1424) : ergo eciam ab ipso non d-es in hoc, sed annuat gloria vestra peticioni nostre ad utilitatem.
AKapSąd I p. 450 (a. 1464) : turpis est pars, que d-at a suo toto.