Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISCORDIA

Gramatyka
  • Formydiscordia
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ae
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajżeński
Znaczenia
  • I. dissensio, iurgium, controversia, lis (etiam coram iudicibus). Per abundantiam dicitur
    • α.
    • β.
  • II. aberratio

Pełne hasło

DISCORDIA, -ae f.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
I. nieporozumienie, kłótnia, zatarg (także sądowy); dissensio, iurgium, controversia, lis (etiam coram iudicibus). Per abundantiam dicitur contentionis ( JusPol p. 6, a. 1264 et saepius), dissensionum ( Lites II p. 458, a. 1411), item discordiarum differentiae ( AKapSąd II p. 755, a. 1511) , discrimina ( *Lites II p. 363, a. 1341).
Additur gen. qualit.
Lites II p. 447 (a. 1410) : aliqua seditio, contentio, controversia et d-a verbi, facti vel operis.
Locut. selectae
α. discordia consurgit ( DŁUG. Hist. III p. 91 ).
β. discordiam (-as) agere (de aliqua re: Tom. III p. 180, a. 1514) , attemptare (cum aliquo: Lites I p. 432, a. 1326) , committere ( ArPrawn V p. 102, saec. XV med.med) , suscitare ( KodPol I p. 197, a. 1348 et saepius). Simili sensu ad discordiam venire (de aliqua re: Tom. XVII p. 4, a. 1533) , in discordia esse (syn. se opponere contra aliquem: Lites I p. 191, a. 1339).
Opp.
discordiam complanare ( StPPP II p. 313, a. 1527) , concordare ( AGZ XII p. 52, a. 1439) , decidere (in iure et amicitia *PommUrk II p. 262, a. 1325) , definire et terminare (amicabiliter: PommUrk VII p. 251, a. 1329) , dirimere ( KodMp IV p. 316, a. 1437 et saepius) dissolvere (suo interventu: MPH II p. 67 Ebbo ), exstinguere et suffocare ( ZabDziej III p. 44, a. 1490) , intercipere ( PommUrk VII p. 251, a. 1329 ; PP II p. 126, a. 1450 ), mitigare ( ChrPP p. 456 ) , pacare ( CodVit p. 585, a. 1423 et saepius), semovere (inter aliquos: CodEp III p. 574, a. 1449 et saepius), sopire (et disbrigare: KodKKr I p. 116, a. 1284 ; PP II p. 2, a. 1447 et saepius).
Constr.
a. (indicatur litis materia) sq. de vel super :
KodMp IV p. 316 (a. 1437) : d-as, que inter ipsas partes de et super decimis ... oriri possent.
AKapSąd III p. 74 (a. 1499) : d-a ac controversia ... super contribucionibus civilibus.
Tom. XVII p. 4 (a. 1533) : duo fratres ... ad d-am de dominatu venerunt.
b. (indicantur discordantes) sq. inter.
II. rozbieżność, odstępstwo; aberratio
GLb p. 29 : deliramentum, fatuitas, «bląnd»,dementia, deviatio, d-a a rectitudine.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)