Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DILUVIUM

Gramatyka
  • Formydiluvium
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ii
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. propr.
    • 1. inundatio.
    • 2. eluvio ad impietatem hominum coercendam a Deo immissa.
  • II. transl. profusio

Pełne hasło

DILUVIUM, -ii n.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc. (diluvii
  • magister),
  • L.
I. propr.
1. wezbranie wód, powódź; inundatio.
Additur gen.
aquae (aquarum e Vlg. Ps. 31, 6 KodWp III p. 535, a. 1383 et saepius), fluminum ( MIECH. Chr. p. 375 ) , piscinae ( AGZ XII p. 197, a. 1446 : per d-um seu diffusionem vulgariter «visloyem» tue nove piscine ... arbores ... subundasti), item per ellipsim molendini
( StPPP VIII p. 93, a. 1383 et saepius )
.
N. in imagine
scelerum :
DŁUG. Hist. V p. 471 : in annis illis scelerum d-um inundavit.
2. potop; eluvio ad impietatem hominum coercendam a Deo immissa.
Dicitur
universale ( DŁUG. LibBen III p. 228 ).
Simili sensu
infusio diluvii ( ArHist XI p. 151, saec. XII), item pl. ( *CodEp II p. 472, saec. XIV ex. : extincto d-iis seculo).
II. transl. obfite przelanie; profusio
MARTIN. OP. Serm. p. 25 nlb. : ex multiplici Sanguinis Christi fusione hominis perduratum peccatum paulatim debuit humectari, vt per d-um passionis efficacius possit purgari (cf. ib. infra dicitur autem d-um passio Christi propter sanguinis abundantiam).
SSrSil VII p. 16 (a. 1458) : lacrimarum ab intimis educente natura d-um.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)