Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DEMERITUM

Gramatyka
  • Formydemeritum
  • Etymologia demereo
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. meritum
  • II. culpa, delictum, peccatum

Pełne hasło

DEMERITUM, -i n. (demereo)
  • F. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • H.
  • Ha.
  • N.
I. in bonam partem: zasługa; meritum
DokMp I p. 413 (a. 1417) : scultetus et eius ... successores ... tenebuntur suis dominis ... deservire ... et domini heredes debent ipsi solvere iuxta eius d-um.
II. in malam partem: wina, przewinienie, grzech; culpa, delictum, peccatum
KodWp II p. 239 (a. 1305) : ut... liberam habeant facultatem malefactores suos secundum d-a puniendi.
KodTyn p. 78 (a. 1312) : d-a publica, periuria, tradiciones, prodiciones ... quas ciues ciuitatis nostre ... nephandissime in nos ... perpetrarunt (cf. KodMp II p. 225).
Ita saepissime usque ad saec. XVI. Additur gen. explic. culpae ( KodMp III p. 252, a. 1371) , excessus ( CorpJP II I p. 435, a. 1519).
N. glossam Pol.
StPPP II p. 651 (a. 1459) : si ... rex ... Petrum ... de ... bonis... expelleret... propter ipsius Petri d-a alias «przewynyenya», extunc etc.
Syn. et iuxta posita
excessus ( ArPrawn I p. 397, a. 1542) , iniquitas ( CorpJP II I p. 435, a. 1519) .
Opp.
benemeritum ( ArPrawn V p. 524, a. 1517) , meritum ( DokMp II p. 221, a. 1436 ; DŁUG. Op. p. 52 et saepius).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)