- F.
- Th.
- Bl.
- S.
I.
propr. zboczyć, odchylić się, odstąpić; decedere, deflectere (tantummodo in imagine)
KodMp IV p. 194 (a. 1422) : melius mori ... quam d-re a bono honestatis et virtutis.
FormJ p. 39 : vos in devium fidei d-asse.Cf. Th. V 1, 465, 70 sqq.
II.
transl.
1.
intrans.
a.
popaść w obłąkanie, być niespełna rozumu, szaleć; insanire, mente captum esse, furere (saec. XV—XVI).
b.
popełniać błędy, błądzić; errare
AKapSąd II p. 36 (a. 1418) : asserens, quomodo post araturas suas in decimatione ab aliquibus temporibus oberasset, nolens ... de cetero in posterum in earundem decimacione d-re.Cf. Th. V 1, 466, 46. Occ. sq. abl.
DECIUS p. 37 : cum ... ea gens uarijs d-ret religionibus.
2.
ośmieszać, podawać w wątpliwość?
ludibrio dare, in dubium vocare?
FormJ p. 28 : quis ... tanta virtute virencium ... personarum famam non infamem et onus honoris non leve studuit d-re.