- F.
- Th.
- Dc.
- L.
- H.
- A.
- N.
- K.
KodKKr II p. 257 (a. 1401) : quibusuis alijs enormis excessibus (nisi leg. enormibus).
GŁOG. Alex. I fol. I VIa : norma, id est regula, et inde venit enormus, -a, -um, vel enormis ... -me, quasi extra normam vel sine regula scilicet turpis, grossus et irregularis siue exlex.]
I.
odchylający się od normy, nienormalny, nieregularny; qui a norma recedit, declinat.
N. locut.
α.
vita
życie niemoralne;
i. q. prava, corrupta
DŁUG. Op. p. 387 : Boleslao rege, cuius vitam e-em multipliciter arguebat s. Stanislaus.
AKap Sąd p. 78 (a. 1501) : testis dixit esse plebanum scandalosum et per omnia vite e-is et bestialis, incorrigibilis.Cf. ENORMITAS 2 β ENORMITER 2.
β.
verbum
słowo obraźliwe; contumeliosum
WilkLub p. 1 (a. 1408) : si aliquis alterum e-bus verbis maledixerit et coram iudicio fassus fuerit eqs.
KsgPrzem I p. 200 (a. 1431) : comparuit iuri ... ob eo, quod asseruit eundem Sanecz furem, alias pro nefariis (ed. nefaciis) et e-bus verbis.
II.
wykraczający ponad normę, nadmierny, niezwykle duży, wielki, ogromny; solitum modum excedens, ingens, immensus, immoderatus
.
Dicitur de rebus concr. , sed
praec.
de
abstr.
, v. gr. de
causa (
KodWp I
p. 75, a. 1212
et saepius),
contingentia (
KodKrak
p. 679, a. 1455)
, crimine
(
StSyn III
p. 61
et saepius), damno (
*KodKKr I
p. 16, a. 1220)
, delicto (
StPPP III
p. 25
)
, excessu
(
KodPol I
p. 95, a. 1275
et passim), facinore
(
AKap
p. 71, a. 1544)
, insolentia (
DŁUG. LibBen I
p. 244
)
, laesione (
ZABOR. Tract.
p. 9
et saepius),
onere (
*CodEp II
p. 174, a. 1424)
,
oppressione (
*KodZagr
p. 120, a. 1504)
, percussione (
ŹrWaw II
p. 86, a. 1508).
Occ.
subst.
enorme,,
-is
n.
występek, grzech; crimen, peccatum
ArPrawn I p. 369 (a. 1527) : severitate canonica ad orandum, sacrificandum et ab e-bus desistendum compellentes.