miecznik, urzędnik dworski noszący miecz przed panującym, później urzędnik ziemski; aulae magistratus, qui in pompis sollemnibus gladium ante principem gestabat, deinde magistratus provincialis

KodPol II p. 154 (a. 1301) : actum in Wladislauia ... presentibus: comite Barthosio iudice, Budziwyo vexillifero, Joseph e-o.

TPawVII p. 129 (a. 1419) : Katherina cum e-o habuerunt primum terminum.

Tom. III p. 319 (a. 1515) : causa ... militis domini Nicolai ... e-i Cracoviensis cognoscatur per ... dominum Stanislaum.

Cf. Słownik Staropolski s. v. miecznik.