Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONDEMNABILIS

Gramatyka
  • Formycondemnabilis, condampnabilis, condempnabilis
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • in quo iudicis sententia pronuntiatur

Pełne hasło

CONDEMNABILIS, -e scr. condampnabilis,, condempnabilis
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
iur. t. t. terminus
tzw. termin zawity tj. ostateczny, taki, na którym zostaje wydany wyrok; in quo iudicis sententia pronuntiatur
AGZ IX p. 87 (a. 1462) : inscriptionem inducere in librum terrestrem ... ad primos terminos particulares c-es.
Ib. XII p. 339 (a. 1470) : termini, qui hodie fieri debuerunt ... sunt prorogati et ibi tunc debent omnino fieri peremptorii et c-es.
Ita saepe.
Dicitur etiam de
causa
ib. XIII p. 302 (a. 1449) : alie cause, que fuerunt in terminis prorogatae sunt ... quia non fuerunt c-es.
N. glossas Pol.
ib. XVI p. 199 (a. 1486) : termini peremptorii c-es alias «zdane» (ita saepius ).
Ib. p. 199 (a. 1486) : termini peremptorii c-es alias «omylne» ... sunt positi.
Cf. CONDEMNALIS CONDEMNATIVUS CONDEMNATORIUS CONDEMNO I A 3 PEREMPTORIUS.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)