- F.
 - Th.
 - Bl.
 - S.
 - Dc.
 - A.
 
               I.  
               
                  propr.  
                  gorący, ciepły;  fervidus, ardens, aestuosus. 
               
               Dicitur de aqua (saepissime), aere, regione. 
            
                     Opp.  
                     
                   
                                            
               
                  frigidus ( 
                     
                        StSyn III 
                        p. 4, a. 1320).  
                   
               
                                        
                     N.  locut. 
                                            
                  
                   
                  
                                        
            
                     α. 
                      temporis qualitas  
                     upał;  aestus
                     
                  DŁUG. Hist. II p. 491 : propter temporis qualitatem c-am.
                     β. 
                     
                     febris  
                     wysoka gorączka; 
                         i. q. acuta, gravis ( 
                        
                           *Tom. XIV 
                           
                           p. 679, a. 1532).  
                      
                     
               
                           Simili sensu 
                         
                                                        
                     
                        
                         morbus  ( 
                           
                              NIC. POL. 
                              
                              p. 62, v. 294
                              
                             
                           : 
                           dissipat utrumque morbum, gelidum c-umque).
                        
                     
                                                     Abs. loco 
                                                        
                  
                        
                        
                           subst.
                        
                        
                           calidae,,
                        
                           -arum 
                           
                           (sc. 
                            aquae)f. 
                        
                        łaźnia;  thermae 
                        
                                                    Zsig. p. 67 (a. 1500) : pauperibus, qui sedebant penes c-as.
               II.  
               
                  transl.  
                  żarliwy;  ardens, ardoris plenus 
               (ex
                Vlg. 
                Apoc. 3,15—16)
               
         DŁUG. Op. p. 251 : Cunegundis frigida deserens et a mediis se subducens, ignita et c-a sibi de cetero sectanda assumpsit.