- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- A.
- N.
zawierający dwie jednostki;
qui numero duplex
est.
Praec.
numerus
et
abs.
VITELO OpM p. 33 : sumatur primus cubicus a primo numero scilicet b-o et ille est 8.
GŁOG. Alex. I fol. 156a : quedam dictiones cardinales sunt concrete, ut unus, duo, tres ... quedam abstracte, ut unitas, ternarius, b-us.
KodKrak II p. 724 (a. 1542) : equi tres vel quattuor vel generaliter ultra b-um numerum.
N.
lumina i. q. duo (
FormJ
p. 100
)
.